Οι 4 Εποχές του Βιβάλντι, αναμφίβολα, είναι ένα εκπληκτικό μουσικό έργο και θα είναι όσοι αιώνες κι αν περάσουν! Όσο, όμως, κι αν απολαμβάνουμε να το ακούμε, σίγουρα, δε μας αρέσει να το βιώνουμε στην πράξη και, μάλιστα, μέσα σε μια μέρα! Κι αυτό συνέβη χθες!
Μέχρι τις 9 το βράδυ, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Από κει και πέρα άρχισε να φαίνεται ότι η θερμοκρασία κι η όποια καλοκαιρία θα υποχωρούσε, πράγμα που έγινε. Έπιασε μια έντονη βροχή με τα παρελκόμενά της (αστραπές και βροντές) που, αν διαρκούσε περισσότερο, θα δημιουργούσε πολλά προβλήματα. Μετά, άνοιξε κι ο ασκός του Αιόλου κι η Φύση συνέχισε τις επιθέσεις της (τις αντεπιθέσεις της, όπως θα εξηγηθεί πιο κάτω), αυτή τη φορά με πολύωρες κι απίστευτες ριπές ανέμων!
Είναι φυσικά όλ' αυτά; Φυσικά και δεν είναι! Απλά, ταλαιπωρήσαμε τη φύση, τη φέραμε στα όριά της κι εκείνη τώρα αντεπιτίθεται (όπως προαναφέρθηκε). Και για να είναι η προσέγγιση πιο ακριβής, πρέπει να ειπωθεί αυτό: Η Φύση εκδικείται και μας δείχνει το πλέον αλλοπρόσαλλο πρόσωπό της!
Έστω... ας μη μείνουμε σ' αυτό. Εμείς επιβάλλεται να κάνουμε χρήση του υψηλού αναστήματος που διαθέτουμε ως ανθρώπινο γένος και να βελτιωθούμε, σταματώντας να πληγώνουμε τη Φύση (κι όχι μόνο αυτή). Είναι, όμως, ορατό αυτό στο άμεσο μέλλον; Μάλλον, όχι (κι ίσως, σε κανένα μέλλον)! Το θέμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση κι οι μικρές διαστάσεις μιας ιστοσελίδας δεν την καθιστούν εφικτή (ειδικά, αν η επισκεψιμότητα είναι περιορισμένη). Ε, τότε;
Ας επιστρέψουμε, τουλάχιστον, στις 4 εποχές του σπουδαίου Μουσουργού! Κι αυτό μιας κάποιας μορφής βελτίωση είναι...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου