Έπειτα από μια προκλητικά άθλια εμφάνιση η Εθνική μας, στο δεύτερο αγώνα της για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το εμπόδιο της φιλότιμης καθόλα Γεωργίας κι αρκέστηκε στην ισοπαλία 1 - 1. Αν δε μας πρόσφεραν, μάλιστα, οι αντίπαλοί μας, με το αυτογκόλ που άθελά τους πέτυχαν, την ευκαιρία να προηγηθούμε, θα είχαν φύγει νικητές απ' τον αγώνα. Κι αναμφίβολα, το άξιζαν!
Είχαμε προετοιμαστεί, μετά την αρνητική εμφάνιση της Εθνικής μας κόντρα στην Ισπανία, και, σίγουρα, δεν περιμέναμε κάτι καλό. Θέλαμε να διαψευστούμε αλλά, δυστυχώς, οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν! Η Εθνική μπήκε στον αγώνα άνευρη, χωρίς καμιά διάθεση να επιδιώξει κάτι θετικό ώστε να ελπίζει για τη συνέχεια. Όχι μόνο δεν έπεισε σε καμιά στιγμή ως γηπεδούχος και δεν απέκτησε ποτέ φρενήρη ρυθμό, δεν είχε καν ρυθμό! Είναι γελοίο, ακόμα, να ψάξουμε να βρούμε χαμένες ευκαιρίες!
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε και τέλειωσε πνιγμένο στη μετριότητα από πλευράς μας ενώ στο δεύτερο η απόδοσή μας ήταν ακόμα χειρότερη. Το παράδοξο είναι, ότι σ' όλη αυτή την αδράνεια, και την απάθειά μας, θέλησαν να... μας βοηθήσουν οι ίδιοι οι αντίπαλοί μας (αλλιώς εμείς δε θα μπορούσαμε στους αιώνες των αιώνων)! Ήταν το 76' όταν ο Οτάρ Κακαμπάτζε, αντί να διώξει τη μπάλα κόρνερ, με μια μοιραία κίνηση την έστειλε στα δίχτυα της εστίας του! Έτσι ήρθε, απροσδόκητα, το χαμόγελο στα χείλη μας κι άνοιξε ένα παράθυρο όπου είδαμε το πρόσωπο της νίκης. Με δεδομένη όμως την ανικανότητά μας να διαχειριστούμε οτιδήποτε, το σκηνικό αυτό δεν κράτησε πολύ! Οι Γεωργιανοί κατάλαβαν το λάθος τους, μετάνιωσαν κι επανόρθωσαν αμέσως! Την αποκατάσταση την ανέλαβε και την έφερε εις πέρας ο εκπληκτικός επιθετικός Χβίτσα Κβαρατσχέλια με περίτεχνη ενέργεια στο 78'. Έτσι, έγινε το 1 - 1. Αξίζει να σημειωθεί πως ο 20χρονος Γεωργιανός, σ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, ήταν μια συνεχής απειλή αφού χόρευε όποτε ήθελε όλη τη δεξιά πλευρά της Εθνικής μας! Αξιοσημείωτη είναι η φάση του 27' όπου κόντεψε να περάσει όλη την γαλανόλευκη μέσα στην περιοχή μας! Τρανές αποδείξεις όλ' αυτά ότι δεν είχαμε γνώση του παιχνιδιού των αντιπάλων μας!
Συμπέρασμα:
Με τέτοιες εμφανίσεις η Εθνική δεν πρέπει να αξιώνει να έχει οπαδούς! Αν δεν έκαναν το λάθος οι Γεωργιανοί να μας χαρίσουν την εκκίνηση του σκορ, σίγουρα θα είχαν φύγει νικητές απ' το παιχνίδι. Και, πραγματικά, το άξιζαν. Αυτό φάνηκε ειδικά προς το τέλος του αγώνα όπου έδειξαν ότι είχαν περισσότερα αποθέματα (και ψυχικά αλλά και σωματικά). Η Ιστοσελίδα, αντί για ευχές στην Εθνική, προτιμά να στείλει ευχές στο χαρισματικό Κβαρατσχέλια. Να ωριμάσει λίγο ακόμα ώστε να έχει μια αξιοζήλευτη εξέλιξη στην ποδοσφαιρική καριέρα του. Ποδοσφαιριστές που είναι ταυτόχρονα χορευτές και ζογκλέρ, δε συναντάμε εύκολα σήμερα!
Όσο για την Εθνική μας, αν θέλει στους αγώνες της, στο μέλλον, να προσέρχεται κόσμος, υπενθυμίζω την εντολή της Πολιτείας ότι... για τις κηδείες, στέλνουμε μήνυμα με τον αριθμό 5... Ειλικρινά, λυπάμαι!...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου