Με 8.135.424 μονάδες παραγωγής απ' το 1961 ως το 1992, το πολυσύνθετο Renault 4L υπήρξε ένα απ' τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας, στο σύνολό της.
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης το 1961 κι ήταν το αποτέλεσμα μιας μελέτης πέντε ετών, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του τότε προέδρου της εταιρείας Πιέρ Ντρέιφους, έχοντας ως στόχο ν' ανταγωνιστεί το Citroen 2CV. Aρχικά κυκλοφόρησε με κινητήρα 747 κ.εκ. και ισχύ 24 ίππων, ενώ το ημιαυτοφερόμενο πλαίσιό του σύντομα φιλοξένησε το μηχανικό σύνολο των 845 κ.εκ., με το οποίο συνδέθηκε στα περισσότερα χρόνια της μακράς σταδιοδρομίας του.
Όπως κάθε όχημα με ξεχωριστή προσωπικότητα, απέκτησε και το ανάλογο προσωνύμιο: «quatrelle», από το διακριτικό «4L», που όμως στη γαλλική γλώσσα ακούγεται και σαν «τέσσερις άνεμοι». Ιδιαίτερα χρήσιμο καθώς λειτουργούσε ως station wagon χάρις στο πολύ πρακτικά σχεδιασμένο αμάξωμά του, έκανε εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις διαμορφωμένο και ως μικρό van. Ως τέτοιο μάλιστα παρέμεινε στην παραγωγή ως το 1992, επτά χρόνια ύστερα απ' την κατάργηση του sedan μοντέλου. Στην πλατφόρμα του «4» βασίστηκε η παραγωγή του υστερότερου «6», αλλά και εκείνη του πολύ επιτυχημένου «5».
Το 1978 εφοδιάστηκε με τον μεγαλύτερο κινητήρα των 1.108 κ.εκ., όμως την ίδια χρονιά συνδέθηκε και μ' ένα απ' τα πιο δυσάρεστα επεισόδια της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, καθώς στο ευρύχωρο πορτ μπαγκάζ του, βρέθηκε δολοφονημένος απ' τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες», ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Άλντο Μόρο. Η ιδιοσυγκρασία του αυτοκινήτου δεν επέτρεπε βέβαια κι αγωνιστικές βλέψεις, ωστόσο μια τετρακίνητη έκδοσή του κατάφερε να τερματίσει το 1979 στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης στο άσημο ακόμα τότε ράλλυ Παρίσι - Ντακάρ.
Χαρακτηριστικά:
Kινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά, Κυβισμός 1.108 κ.εκ., Ισχύς 34 ίπποι στις 4.000 σ.α.λ., Μετάδοση κίνησης στους εμπρός τροχούς, Κιβώτιο ταχυτήτων χειροκίνητο 4 σχέσεων, Ανώτατη ταχύτητα 120 χλμ/ώρα, Μήκος 3.670 χλστ., Πλάτος 1.490 χλστ., Ύψος 1.550 χλστ., Μεταξόνιο 2.450 χλστ., Βάρος 720 κιλά, Περίοδος παραγωγής 1961-1992.
Πηγή 4troxoi.gr/4t-classic/montela
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης το 1961 κι ήταν το αποτέλεσμα μιας μελέτης πέντε ετών, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του τότε προέδρου της εταιρείας Πιέρ Ντρέιφους, έχοντας ως στόχο ν' ανταγωνιστεί το Citroen 2CV. Aρχικά κυκλοφόρησε με κινητήρα 747 κ.εκ. και ισχύ 24 ίππων, ενώ το ημιαυτοφερόμενο πλαίσιό του σύντομα φιλοξένησε το μηχανικό σύνολο των 845 κ.εκ., με το οποίο συνδέθηκε στα περισσότερα χρόνια της μακράς σταδιοδρομίας του.
Όπως κάθε όχημα με ξεχωριστή προσωπικότητα, απέκτησε και το ανάλογο προσωνύμιο: «quatrelle», από το διακριτικό «4L», που όμως στη γαλλική γλώσσα ακούγεται και σαν «τέσσερις άνεμοι». Ιδιαίτερα χρήσιμο καθώς λειτουργούσε ως station wagon χάρις στο πολύ πρακτικά σχεδιασμένο αμάξωμά του, έκανε εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις διαμορφωμένο και ως μικρό van. Ως τέτοιο μάλιστα παρέμεινε στην παραγωγή ως το 1992, επτά χρόνια ύστερα απ' την κατάργηση του sedan μοντέλου. Στην πλατφόρμα του «4» βασίστηκε η παραγωγή του υστερότερου «6», αλλά και εκείνη του πολύ επιτυχημένου «5».
Το 1978 εφοδιάστηκε με τον μεγαλύτερο κινητήρα των 1.108 κ.εκ., όμως την ίδια χρονιά συνδέθηκε και μ' ένα απ' τα πιο δυσάρεστα επεισόδια της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, καθώς στο ευρύχωρο πορτ μπαγκάζ του, βρέθηκε δολοφονημένος απ' τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες», ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Άλντο Μόρο. Η ιδιοσυγκρασία του αυτοκινήτου δεν επέτρεπε βέβαια κι αγωνιστικές βλέψεις, ωστόσο μια τετρακίνητη έκδοσή του κατάφερε να τερματίσει το 1979 στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης στο άσημο ακόμα τότε ράλλυ Παρίσι - Ντακάρ.
Χαρακτηριστικά:
Kινητήρας 4κύλινδρος σε σειρά, Κυβισμός 1.108 κ.εκ., Ισχύς 34 ίπποι στις 4.000 σ.α.λ., Μετάδοση κίνησης στους εμπρός τροχούς, Κιβώτιο ταχυτήτων χειροκίνητο 4 σχέσεων, Ανώτατη ταχύτητα 120 χλμ/ώρα, Μήκος 3.670 χλστ., Πλάτος 1.490 χλστ., Ύψος 1.550 χλστ., Μεταξόνιο 2.450 χλστ., Βάρος 720 κιλά, Περίοδος παραγωγής 1961-1992.
Πηγή 4troxoi.gr/4t-classic/montela
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου