Δε θα πω τίποτα άλλο παρά θα αρκεστώ σ' ένα παλιό ανέκδοτο με τον Χότζα. Όλα πλέον είναι προφανή...
Κάποτε, ένας φτωχός που ζούσε σ' ένα πολύ μικρό σπίτι με την πολυμελή οικογένειά του, πήγε στο Νασρεντίν Χότζα και του παραπονέθηκε ότι δε μπορούν ν' ανασάνουν.
– Αγαπητέ Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο σπίτι, γιατί δεν μπορούμε να ζούμε εγώ, η γυναίκα μου κι όλα τα παιδιά μας σ΄ ένα σχεδόν δωμάτιο, είπε κλαίγοντας ο δύσμοιρος άνθρωπος.
Ο Νασρεντίν τον ρώτησε αν έχει ζώα στην αυλή του.
– Έχω κότες, του απάντησε.
– Τότε απόψε να τις βάλεις μέσα στο σπίτι, τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν.
Τις βάζει ο άνθρωπος και πάει το επόμενο πρωί στο Χότζα.
– Αγαπητέ Χότζα, είμαστε χειρότερα, σκάσαμε όλοι μαζί, και με τα ζώα.
– Έχεις κι άλλα ζώα; τον ρώτησε ο Νασρεντίν.
– Έχω, είπε ο άνθρωπος, ένα σκύλο κι ένα γάτο.
– Απόψε βάλε κι αυτά μέσα στο σπίτι, μαζί σας.
Τα βάζει ο καημένος και πάει ξανά το επόμενο πρωί κλαίγοντας.
Ο Νασρεντίν τον ρωτάει και πάλι:
– Μήπως έχεις και κανέναν γάιδαρο στην αυλή;
– Ναι, είναι το τελευταίο ζώο που έχω, του απαντά ο άνθρωπος.
– Απόψε βάλε κι αυτόν κι έλα πάλι αύριο.
Την επομένη πάει απαρηγόρητος, πλέον. Τότε ο Νασρεντίν του λέει:
– Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω κι έλα αύριο.
Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει:
– Ευχαριστούμε Χότζα μου, είμαστε λίγο καλύτερα.
– Απόψε βγάλε λοιπόν και τις κότες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο το γάτο.
Τα 'κανε όλ' αυτά ο άνθρωπος κι όταν πήγε πανευτυχής στον Χότζα, τον ευχαρίστησε θερμά για τις συμβουλές του και του είπε:
– Τώρα μάλιστα, τώρα ανασάναμε! Να 'σαι καλά Χότζα μου, σ' ευχαριστούμε πολύ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου