01 Νοεμβρίου 2019

ΒΙΚΤΩΡ ΧΑΡΑ: ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΑΛΩΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤ' ΑΣΤΡΑ

Το πρωί της 12ης Σεπτέμβρη 1973, ο Βίκτωρ Χάρα, ο 40χρονος Χιλιανός δάσκαλος, συνθέτης, τραγουδιστής, θεατρικός σκηνοθέτης, κι ακτιβιστής που το όνομά του ήταν συνδεδεμένο με το Nueva Canción (όπως ονομάστηκε το κίνημα του Νέου Χιλιάνικου Τραγουδιού), συνελήφθη μαζί με χιλιάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους και κλείστηκε στο Στάδιο της Χιλής. Οι φρουροί τον βασάνισαν κι αφού του έσπασαν τα χέρια και τα δάχτυλα, άρχισαν να τον χλευάζουν ζητώντας του να παίξει κιθάρα με τσακισμένα του μέλη. Λέγεται ότι, παρά τους αφόρητους πόνους, ο Jara συνέχισε να τραγουδάει ένα τραγούδι υπέρ του Κόμματος Λαϊκής Ενότητας.

Την προηγούμενη μέρα είχε ξεσπάσει στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον της νομίμως εκλεγμένης σοσιαλιστικής κυβέρνησης κι ο μαρξιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε είχε πέσει νεκρός πολεμώντας μέσα στο προεδρικό μέγαρο - αυτοκτόνησε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των πραξικοπηματιών.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Σεπτέμβρη, ο Jara εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κρανίο και στη συνέχεια το πτώμα του γαζώθηκε από 44 σφαίρες!...

Η Τζόαν Χάρα, η Αγγλίδα γυναίκα του, κατέγραψε στο βιβλίο της "Victor Jara: An Unfinished Song", τη ζωή και τη δράση του σπουδαίου Χιλιανού αγωνιστή, μιας προσωπικότητας που πάνω απ’ όλα έβαζε τον άνθρωπο και που με τον μαρτυρικό θάνατό του αναδείχτηκε σε παγκόσμιο αντιφασιστικό σύμβολο! Μέσα στο έργο της αυτό φαίνεται έντονα η αγωνία της για τη ζωή του Victor Jara του οποίου και περιγράφει το τέλος μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν κοντά του τις ύστατες ώρες της ζωής του...

Πηγή merlins.gr