1) Ο ιός προέκυψε ή κατασκευάστηκε; Χωρίς να είμαι σίγουρος, συγκλίνω προς το δεύτερο. Η διατροφή των Κινέζων είτε είναι καλή είτε κακή (είναι η άποψη που ασπάζεται το «προέκυψε») είναι διαμορφωμένη από πολύ παλιά, δεν έγινε τώρα.
Η Κίνα είναι επίσης, εκτός από τεράστια, μια κλειστή χώρα. Ότι μαθαίνουμε από κει, χρειάζεται και να το επιβεβαιώσουμε. Άλλωστε, ο γιατρός (Λι Ουενλιάνγκ) που παρουσίασε πρώτη φορά τον ιό, κατηγορήθηκε απ' την ίδια τη χώρα του για διασπορά ψευδών ειδήσεων κι υποχρεώθηκε «να μετανοιώσει για το σφάλμα του». Αργότερα, δηλώθηκε από επίσημα χείλη ότι ο γιατρός... πέθανε... χτυπήθηκε κι αυτός απ' τον ιό...
2) Είναι όντως ο ιός θανατηφόρος ή έτσι πρέπει να νομίζουμε; Δυστυχώς, δεν μπορώ ν' αποφανθώ ξεκάθαρα κι εδώ. Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Πλήττει, πάντως, κυρίως, τα άτομα σε προχωρημένη ηλικία, ειδικά αυτά που έχουν άσχημο ιατρικό ιστορικό. Όπως και να 'χει, βλέπω από τώρα τις μεγάλες βιομηχανίες φαρμάκων να θησαυρίζουν, πλημμυρίζοντας την υφήλιο με εμβόλια, όπως γίνεται κάθε φορά σε «παρόμοιες περιπτώσεις». Να θυμίσω εδώ νόσους που έχουν εμφανιστεί παλιότερα: Νόσος των αγελάδων, των χοίρων, των πτηνών κ. α. Θα ήταν όμως ανόητο να εγκλωβιστώ στο παρελθόν, οι νόσοι, άλλωστε, «έχουν υποχρέωση» να εμφανίζονται περιοδικά...
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πλανητάρχης, «πολύ γρήγορα» έσπευσε να κηρύξει τις ΗΠΑ (την πιο δυνατή χώρα στον κόσμο!) σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης... ίσως για να υπάρξει μια αφετηρία και να προετοιμαστεί το έδαφος με συνοπτικές διαδικασίες για τη «λυτρωτική έλευση» των βιομηχανιών που προανέφερα. Και την εκκίνηση σ' αυτό το σκεπτικό την έκανε πάλι ο ίδιος, δηλώνοντας ότι πληρώνει «αδρά» φαρμακοβιομηχανία για να εξασφαλίσει αποτελεσματικό εμβόλιο!...
Μην ταξιδεύουμε όμως στο εξωτερικό για να βρίσκουμε «αξιοσημείωτα», αυτά υπάρχουν και στην πατρίδα μας (αλίμονο αν δεν υπήρχαν). Όλα λοιπόν στη χώρα μας είναι σε περιορισμό, όλα πλην της Εκκλησίας! Για την Εκκλησία πρέπει να ειπωθεί το εξής: Επενδύοντας σε άτομα αφελή, αμόρφωτα, χαμηλής δυναμικής και μεγάλης ηλικίας, έχει στήσει άρτια και μεθοδικά το παιχνίδι της κι αυτό κάνει ανά πάσα στιγμή. Να το παίζει καλά! Χωρίς περιορισμούς και χωρίς υποχωρήσεις! Αυτό κάνει και τώρα! Με την υποστήριξη - ή αν προτιμάτε ανοχή - των Κυβερνώντων. Τι κάνει δηλαδή; Με λίγα λόγια, συνεχίζει όλες τις λειτουργίες της κανονικά! Αδιάφορο αν τίθεται σε κίνδυνο η Δημόσια Υγεία! Βέβαια, η άποψη που έχω για την εκκλησία είναι γνωστή (κάθε φορά που βλέπω ένα ναό αμέσως φαντάζομαι το χώρο χωρίς αυτόν) οπότε είναι άσκοπο (και δε θα ήθελα) να γράψω περισσότερα εδώ.
3) Ποιος είναι ο ρόλος των media; Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στο τι μας λένε! Προφανώς, μας μεταφέρουν αυτά που «πρέπει». Στη λέξη «πρέπει» ας αφήσουμε να υπεισέλθουν κάποια συμφέροντα... αρκετά συμφέροντα. Θα μπορούσα να αναφέρω πάμπολλα αρνητικά παραδείγματα, αρκεί να πω μόνο αυτό. Τον ειδεχθή ρόλο των media τον έχουμε δει (εμείς οι παλιότεροι) επώδυνα στη χώρα μας όταν, επί σειρά δεκαετιών, οι δημοσιογράφοι, ενώ γνώριζαν την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει η πατρίδα μας, κώφευαν κι εθελοτυφλούσαν (όπως, άλλωστε, κι οι βουλευτές... της σήψης οι πρώτοι διδάξαντες)...
4) Τι θα γίνει μετά την εκτόνωση του ιού; Επαναλαμβάνω ότι για να φτάσουμε στο επιθυμητό και στο ευκταίο, θα χρειαστεί σεβαστό χρονικό διάστημα. Το θέμα όμως είναι ότι, όσο κι αν θα 'χουμε μέχρι τότε υποφέρει, δε θα τελειώσουν όλα εκεί. Μια νέα δοκιμασία μας περιμένει μετά (εστιάζω αποκλειστικά στη χώρα μας). Πιστεύω ακράδαντα (γνωρίζοντας επί μακρόν την ανθελληνική φιλοσοφία που χαρακτηρίζει την ιστορικότερη Δεξιά παράταξη στην Ελλάδα) ότι στο διάστημα που θα μεσολαβήσει, η Κυβέρνηση, επικαλούμενη την αντιμετώπιση του ιού, θα πάρει μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων «για το καλό μας, πάντα», μέτρα απ' τα οποία δε θα μπορούμε ύστερα ν' απαλλαγούμε, μέτρα που δε θα μπορούσε να τα πάρει αν δεν υπήρχε «η έλευση του ιού».
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η χειραγώγηση του πληθυσμού (η οποία μπορεί να γίνει στην πορεία περισσότερο αυστηρή και πιεστική) είναι κάτι που διευκολύνει απίστευτα μια μη δημοκρατική Κυβέρνηση (έτσι ήταν ανέκαθεν η Νέα Δημοκρατία και δε θ' αλλάξει τώρα που διαθέτει ισχυρά ακροδεξιά στοιχεία στη σύνθεσή της). Η διασπορά του φόβου είναι ότι πιο χρήσιμο κι αποτελεσματικό! Όποιος φοβάται, ειδικά για την υγεία του, καταληκτικά κάμπτεται κι οδηγείται στην αδράνεια. Αναλυτικά, το άγχος, ο φόβος, η αγωνία ακόμα κι ο πανικός που προκαλείται, συνθέτουν ένα μείγμα άκρως επιθυμητό απ' την Κυβέρνηση καθώς την απαλλάσσει απ' το στόχο όπου εύλογα ρίχνουμε τα αντιδραστικά μας βέλη και την ενθέτει στο κάντρο του Σωτήρα. Το κράτος, δηλαδή, παύει να είναι αντίπαλός μας (έτσι μας συμπεριφέρεται εξορισμού) και γίνεται ο Μεσσίας απ' τον οποίο περιμένουμε να μας σώσει!
Ολοκληρώνοντας το πλαίσιο αυτό, θα προσθέσω ότι ήδη μελετάται να εφαρμοστεί το ελαστικό ωράριο εργασίας καθώς και να προστεθεί η Κυριακή στις εργάσιμες μέρες, δύο θέματα αναθέματα μέχρι πριν λίγο καιρό αλλά θα τα δούμε πλέον να περνάνε στην καθημερινότητά μας. Φυσικά κι η μείωση των συντάξεων είναι κάτι που «παίζει» πάντα στο μυαλό των εκάστοτε κυβερνώντων. Με τη μείωση της εμπορικής και οικονομικής δραστηριότητας να έχει ήδη ξεκινήσει, ας είμαστε έτοιμοι και για ένα νέο μνημόνιο. Υπερβολικό; Είδομεν...
Ενδεικτική, άλλωστε, των προθέσεων αυτής της Κυβέρνησης είναι η πρόσφατη τοποθέτηση υψηλού στελέχους της (απ' την ακροδεξιά συνιστώσα της) που αγνόησε τη δύσκολη περίοδο που διανύει όχι μόνο η χώρα μας αλλά κι όλος ο πλανήτης και πήρε ανερυθρίαστα θέση υπέρ της κερδοσκοπίας (ασχολήθηκα σχετικά σε προηγούμενες αναρτήσεις)! Άρα, το τι μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον, θέλω να πιστεύω ότι το καταλαβαίνετε όλοι!...
Για να μη σας κουράζω λοιπόν (ειλικρινά, δε θα μπορούσε να είναι ο σκοπός μου αυτός), καταληκτικά και συνοπτικά προτείνω το εξής: Σύνεση, υπομονή και προσοχή, και για τη βιολογική και ψυχολογική κρίση που βιώνουμε τώρα, αλλά, κυρίως, για τη πολιτική κρίση που θα ακολουθήσει...
Εκ των προτέρων, στο σημείο αυτό, σπεύδω να προλάβω μερικούς φίλους κι επισκέπτες που θα θελήσουν να με χαρακτηρίσουν «ιδιαίτερα καχύποπτο». Δε θα το αντικρούσω και δε θα τους αδικήσω! Αποτελεί πλέον μια αναπόσπαστη πτυχή του χαρακτήρα μου, ένα στοιχείο που μου το «κόλλησαν» όλοι (μα όλοι) οι σαθροί κι ενδοτικοί πολιτικοί σχηματισμοί που διαχειρίστηκαν την τύχη της χώρας μας τις τελευταίες δεκαετίες (από τότε που ξεκίνησα να έχω πολιτική συνείδηση... κάπου εκεί, στα 1980). Κατά συνέπεια, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός η περιοδική εμφάνιση των κρίσεων που πλήττει ανελέητα αυτή τη δύσμοιρη χώρα...
Σας ευχαριστώ για το χρόνο που σας δέσμευσα και θα τα ξαναπούμε... Θα είναι μεγάλη μου χαρά να διαψευστώ σε ότι έγραψα πιο πάνω...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου