Ο Γκέριτ Καστέιν, νευροχειρουργός στο επάγγελμα, είχε συνδέσει το όνομά του με τον κομμουνισμό απ' τη δεκαετία του ’30. Συνήθιζε να διοργανώνει ομιλίες, να παίρνει μέρος σε πορείες κι εκδηλώσεις, ενώ είχε εκδώσει κι ένα βιβλίο με αντιρατσιστικό κι αντιφασιστικό περιεχόμενο. Την περίοδο του ισπανικού εμφυλίου ταξίδεψε ως την ιβηρική χερσόνησο για να συνδράμει ως εθελοντής γιατρός στο πλευρό των δημοκρατικών. Για τους λόγους αυτούς είχε μπει από νωρίς στο στόχαστρο των ολλανδικών αρχών, οι οποίες παρακολουθούσαν την κάθε του κίνηση.
Η δράση του Καστέιν εντάθηκε στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Το 1941 οι Ναζί μπήκαν στην Ολλανδία κι έθεσαν τη χώρα υπό στρατιωτική κατοχή. Αμέσως άρχισαν οι απελάσεις των Εβραίων, των Ρομά κι οι συλλήψεις των αντιστασιακών. Τότε, ο οικογενειάρχης πλέον νευρολόγος υπήρξε ένας απ' τους πρωτεργάτες της λεγόμενης «Ιατρικής Αντίστασης», μιας πρωτοβουλίας αντιχιτλερικών γιατρών η οποία βοηθούσε τις ευπαθείς ομάδες που βρίσκονταν στο στόχαστρο των ναζί. Παρόλ' αυτά, ο ανήσυχος Καστέιν ένιωθε την ανάγκη να συμμετάσχει πιο ενεργά στον αγώνα.
Το Φλεβάρη 1941, ο ίδιος μαζί με οκτώ ακόμα συντρόφους του, ίδρυσαν μία αντιστασιακή οργάνωση που έφερε την ονομασία CS-6. Το κωδικό όνομα ήταν μια συντομογραφία της διεύθυνσης Corellistraat 6 στο Άμστερνταμ όπου έμεναν δύο απ' τα βασικά της μέλη. Βέβαια, η δράση της CS-6 δεν είχε καμία σχέση με τον αλτρουιστικό χαρακτήρα των προγενέστερων αντιστασιακών ενεργειών του γιατρού. Επρόκειτο στην ουσία για μια παραστρατιωτική ομάδα που δολοφονούσε επιφανείς αξιωματούχους των Ναζί, καθώς κι εθελοντές των ολλανδικών SS. Ο Γκέριτ Καστέιν αποτελούσε την κύρια ηγετική μορφή του κινήματος. Αυτός ήταν που οργάνωνε τις περισσότερες επιχειρήσεις και διασφάλιζε την τήρηση ενός καθεστώτος απόλυτης μυστικότητας. Η CS-6 συνεργαζόταν με άλλες αντιστασιακές οργανώσεις, όμως δύσκολα άφηνε νέα άτομα να εισχωρήσουν στους κόλπους της.
Το Φλεβάρη 1943, υπό τις εντολές του Καστέιν, η οργάνωση σκότωσε τον στρατηγό Σέυφαρντ, συνεργάτη των SS, και λίγες μέρες αργότερα τον ολλανδό κυβερνητικό εκπρόσωπο εθνικών ζητημάτων, Χερμάνους Ρέιντον και τη γυναίκα του. Οι επιθέσεις ήταν αιφνιδιαστικές και χρησιμοποιήθηκαν περίστροφα. Οι ενέργειες αυτές εξαγρίωσαν τους Ναζί ενώ σταδιακά ο φασιστικός άξονας άρχισε να εστιάζει στα ίχνη του γιατρού Καστέιν.
Στις 19 Φλεβάρη 1943, ο Γκέριτ Καστέιν είχε κανονίσει μία μυστική συνάντηση με τον Πιετ Βάπερομ, μέλος της CS-6, στην πόλη Ντελφτ. Ο Καστέιν δεν είχε προλάβει να πληροφορηθεί ότι εν τω μεταξύ οι Ναζί είχαν συλλάβει τον Βάπερομ. Έτσι, έπεσε στην παγίδα τους. Όταν έφτασε ο ανυποψίαστος Καστέιν, βρέθηκε περικυκλωμένος. Οι άντρες της αστυνομίας τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο υπηρεσιακό όχημα, όπου τον έβαλαν να καθίσει πλάι στον στρατηγό των SS, Έρνεστ Κνορ, ο οποίος συντόνιζε την επιχείρηση. Τότε ο Καστέιν, αν και δεμένος, κατάφερε να βγάλει απ' τη φόδρα του παλτού του ένα μικρό όπλο και να τραυματίσει σοβαρά τον στρατηγό. Ύστερα, επιχείρησε ανεπιτυχώς να ξεφύγει. Αργότερα την ίδια μέρα, κατά τη μεταφορά του σε μέρος όπου πίστευαν ότι είχε συνάντηση με άλλο μέλος της CS-6, ο γιατρός πυροβόλησε και δεύτερο αξιωματικό. Ήταν κι η τελευταία του μάταιη προσπάθεια να ελευθερωθεί.
Εν τέλει, μετά από μια επεισοδιακή διαδρομή, το υπηρεσιακό όχημα που μετέφερε τον Καστέιν έφτασε στις φυλακές. Εκεί, οι αστυφύλακες τον οδήγησαν στην ανακριτική αίθουσα, όπου τον έδεσαν σε μία καρέκλα. Ύστερα, τον άφησαν μόνο του στο σκοτεινό δωμάτιο του δευτέρου ορόφου. Θα επέστρεφαν αργότερα για να ξεκινήσουν την ανάκριση και τα βασανιστήρια.
Ο γιατρός ήξερε ότι είχε φτάσει το τέλος. Έτρεμε στην ιδέα ότι μπορεί να «λύγιζε» απ' τα βασανιστήρια των Ναζί και να κατέδιδε τους συντρόφους του. Ξέροντας ότι ο χρόνος κυλούσε αντίστροφα, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Δεμένος στην καρέκλα του, σύρθηκε μέχρι το μοναδικό παράθυρο του δωματίου και προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος. Έγειρε ελαφρώς προς τα πίσω για να πάρει φόρα κι έπεσε με ορμή πάνω στο κλειστό τζάμι.
Το γυαλί ράγισε κι ο 33χρονος γιατρός βρέθηκε να κείτεται αιμόφυρτος στο έδαφος του προαυλίου. Οι Ναζί, που συνειδητοποίησαν έντρομοι τι είχε συμβεί, διέταξαν να του παρασχεθούν πρώτες βοήθειες. Τον χρειάζονταν ζωντανό για να καταδώσει και τους υπόλοιπους. Βέβαια, δεν μπόρεσαν να κάνουν πολλά. Η εγκεφαλική διάσειση που είχε υποστεί ήταν μοιραία. Ο άντρας κατέληξε μερικές ώρες αργότερα.
Η CS-6, παρά τον θάνατο του ηγέτη της, συνέχισε την αντιστασιακή της δράση μέχρι την πτώση του Χίτλερ. Θεωρείται ως μια απ' τις πιο γνωστές και σημαντικές αντιστασιακές οργανώσεις της χώρας. Μετά το πέρας του πολέμου, απονεμήθηκε στον ηρωικό γιατρό Γκέριτ Καστέιν ο τιμητικός Ολλανδικός Σταυρός της Αντίστασης...
Πηγή tvxs.gr
Η δράση του Καστέιν εντάθηκε στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Το 1941 οι Ναζί μπήκαν στην Ολλανδία κι έθεσαν τη χώρα υπό στρατιωτική κατοχή. Αμέσως άρχισαν οι απελάσεις των Εβραίων, των Ρομά κι οι συλλήψεις των αντιστασιακών. Τότε, ο οικογενειάρχης πλέον νευρολόγος υπήρξε ένας απ' τους πρωτεργάτες της λεγόμενης «Ιατρικής Αντίστασης», μιας πρωτοβουλίας αντιχιτλερικών γιατρών η οποία βοηθούσε τις ευπαθείς ομάδες που βρίσκονταν στο στόχαστρο των ναζί. Παρόλ' αυτά, ο ανήσυχος Καστέιν ένιωθε την ανάγκη να συμμετάσχει πιο ενεργά στον αγώνα.
Το Φλεβάρη 1941, ο ίδιος μαζί με οκτώ ακόμα συντρόφους του, ίδρυσαν μία αντιστασιακή οργάνωση που έφερε την ονομασία CS-6. Το κωδικό όνομα ήταν μια συντομογραφία της διεύθυνσης Corellistraat 6 στο Άμστερνταμ όπου έμεναν δύο απ' τα βασικά της μέλη. Βέβαια, η δράση της CS-6 δεν είχε καμία σχέση με τον αλτρουιστικό χαρακτήρα των προγενέστερων αντιστασιακών ενεργειών του γιατρού. Επρόκειτο στην ουσία για μια παραστρατιωτική ομάδα που δολοφονούσε επιφανείς αξιωματούχους των Ναζί, καθώς κι εθελοντές των ολλανδικών SS. Ο Γκέριτ Καστέιν αποτελούσε την κύρια ηγετική μορφή του κινήματος. Αυτός ήταν που οργάνωνε τις περισσότερες επιχειρήσεις και διασφάλιζε την τήρηση ενός καθεστώτος απόλυτης μυστικότητας. Η CS-6 συνεργαζόταν με άλλες αντιστασιακές οργανώσεις, όμως δύσκολα άφηνε νέα άτομα να εισχωρήσουν στους κόλπους της.
Το Φλεβάρη 1943, υπό τις εντολές του Καστέιν, η οργάνωση σκότωσε τον στρατηγό Σέυφαρντ, συνεργάτη των SS, και λίγες μέρες αργότερα τον ολλανδό κυβερνητικό εκπρόσωπο εθνικών ζητημάτων, Χερμάνους Ρέιντον και τη γυναίκα του. Οι επιθέσεις ήταν αιφνιδιαστικές και χρησιμοποιήθηκαν περίστροφα. Οι ενέργειες αυτές εξαγρίωσαν τους Ναζί ενώ σταδιακά ο φασιστικός άξονας άρχισε να εστιάζει στα ίχνη του γιατρού Καστέιν.
Στις 19 Φλεβάρη 1943, ο Γκέριτ Καστέιν είχε κανονίσει μία μυστική συνάντηση με τον Πιετ Βάπερομ, μέλος της CS-6, στην πόλη Ντελφτ. Ο Καστέιν δεν είχε προλάβει να πληροφορηθεί ότι εν τω μεταξύ οι Ναζί είχαν συλλάβει τον Βάπερομ. Έτσι, έπεσε στην παγίδα τους. Όταν έφτασε ο ανυποψίαστος Καστέιν, βρέθηκε περικυκλωμένος. Οι άντρες της αστυνομίας τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο υπηρεσιακό όχημα, όπου τον έβαλαν να καθίσει πλάι στον στρατηγό των SS, Έρνεστ Κνορ, ο οποίος συντόνιζε την επιχείρηση. Τότε ο Καστέιν, αν και δεμένος, κατάφερε να βγάλει απ' τη φόδρα του παλτού του ένα μικρό όπλο και να τραυματίσει σοβαρά τον στρατηγό. Ύστερα, επιχείρησε ανεπιτυχώς να ξεφύγει. Αργότερα την ίδια μέρα, κατά τη μεταφορά του σε μέρος όπου πίστευαν ότι είχε συνάντηση με άλλο μέλος της CS-6, ο γιατρός πυροβόλησε και δεύτερο αξιωματικό. Ήταν κι η τελευταία του μάταιη προσπάθεια να ελευθερωθεί.
Εν τέλει, μετά από μια επεισοδιακή διαδρομή, το υπηρεσιακό όχημα που μετέφερε τον Καστέιν έφτασε στις φυλακές. Εκεί, οι αστυφύλακες τον οδήγησαν στην ανακριτική αίθουσα, όπου τον έδεσαν σε μία καρέκλα. Ύστερα, τον άφησαν μόνο του στο σκοτεινό δωμάτιο του δευτέρου ορόφου. Θα επέστρεφαν αργότερα για να ξεκινήσουν την ανάκριση και τα βασανιστήρια.
Ο γιατρός ήξερε ότι είχε φτάσει το τέλος. Έτρεμε στην ιδέα ότι μπορεί να «λύγιζε» απ' τα βασανιστήρια των Ναζί και να κατέδιδε τους συντρόφους του. Ξέροντας ότι ο χρόνος κυλούσε αντίστροφα, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Δεμένος στην καρέκλα του, σύρθηκε μέχρι το μοναδικό παράθυρο του δωματίου και προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος. Έγειρε ελαφρώς προς τα πίσω για να πάρει φόρα κι έπεσε με ορμή πάνω στο κλειστό τζάμι.
Το γυαλί ράγισε κι ο 33χρονος γιατρός βρέθηκε να κείτεται αιμόφυρτος στο έδαφος του προαυλίου. Οι Ναζί, που συνειδητοποίησαν έντρομοι τι είχε συμβεί, διέταξαν να του παρασχεθούν πρώτες βοήθειες. Τον χρειάζονταν ζωντανό για να καταδώσει και τους υπόλοιπους. Βέβαια, δεν μπόρεσαν να κάνουν πολλά. Η εγκεφαλική διάσειση που είχε υποστεί ήταν μοιραία. Ο άντρας κατέληξε μερικές ώρες αργότερα.
Η CS-6, παρά τον θάνατο του ηγέτη της, συνέχισε την αντιστασιακή της δράση μέχρι την πτώση του Χίτλερ. Θεωρείται ως μια απ' τις πιο γνωστές και σημαντικές αντιστασιακές οργανώσεις της χώρας. Μετά το πέρας του πολέμου, απονεμήθηκε στον ηρωικό γιατρό Γκέριτ Καστέιν ο τιμητικός Ολλανδικός Σταυρός της Αντίστασης...
Πηγή tvxs.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου