Κομψός Φασισμός! Η Νέα Τάξη Πραγμάτων! Φρενάρεις τις δραστηριότητες ενός ολόκληρου λαού, του στερείς την ελευθερία του, τον φιμώνεις, το περνάς όλο αυτό ως αναγκαίο κακό, δωροδοκείς τα ΜΜΕ ώστε να ακούγεται μόνο μία φωνή, η δική σου, και στο τέλος κατορθώνεις να σε βλέπουν (ευτυχώς, όχι όλοι) ως σωτήρα! Αν ζούσε ο Χίτλερ σήμερα, θα έβλεπε κι ο ίδιος πόσο γελοίος ήταν! Οδήγησε την ανθρωπότητα στον όλεθρο χρησιμοποιώντας βία, ωμότητα και φρίκη ενώ μπορούσε να το κάνει μ' ένα τρόπο πιο κομψό (επιμένω στον όρο), πιο sic... με τεχνάσματα και προσχήματα!...
Εξηγούμαι για να μην παρερμηνευτώ. Οι ασθένειες υπήρχαν, υπάρχουν και στο μέλλον θα προκύψουν και νεότερες. Μέχρι στιγμής όμως η κατάσταση παραμένει στο σύνολό της διαχειρίσιμη καθώς τα ποσοστά της θνησιμότητας θεωρούνται από χαμηλά ως παραδεκτά και δεν εγκυμονούν υψηλούς κινδύνους. Με άλλα λόγια, σε καμιά περίπτωση δε μπορούμε να λέμε "δεν τρέχει τίποτα" αλλά όχι όμως ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια υγειονομική απειλή της μορφής που προσπαθούν να μας πείσουν! Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά το υγιές κομμάτι της ιατρικής κοινότητας το οποίο, πιστό στον όρκο του Ιπποκράτη, δεν έχει ακόμα παραδοθεί σ' αυτήν τη σκοπιμότητα της υπερβολής και του παραλογισμού...
Υπερβολή και παραλογισμός! Το νοσηρό μείγμα στο οποίο ενίοτε μας υποχρεώνει να ζούμε η κυβέρνηση και, μάλιστα, με τον πλέον αντιφατικό τρόπο! Απ' τη μια, υποδυόμενη το ρόλο του σωτήρα προστάτη, κάνει τα πάντα (ναι! ναι! το πιστεύουμε!) για να εμποδίσει τη διασπορά του covid 19 ενώ απ' την άλλη είναι η ίδια που διασπείρει τον τρόμο και τον πανικό! Κι εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα; Γιατί όλ' αυτά; Υπάρχει λογική εξήγηση; Φυσικά κι υπάρχει! Πρόκειται για μια εντελώς ανίκανη κυβέρνηση! Η αναποτελεσματικότητα σε όλες τις δράσεις της είναι παραπάνω από εμφανής! Είναι μάταιο να κάνουμε λόγο για πλάνο Α, πλάνο Β και πάει λέγοντας. Άγνωστες όλες αυτές οι λέξεις για την κυβέρνηση! Είναι όμως ανίκανη, μόνο; Αν πραγματικά συνέβαινε αυτό, μόνο, ίσως στην τελική να μην ήμουν τόσο οξύς στους χαρακτηρισμούς μου. Περνάω επομένως στο δεύτερο χαρακτηριστικό της που είναι, άλλωστε, και το πλέον επικίνδυνο! Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μια κυβέρνηση καθόλα ενδοτική! Αδιαφορεί για τις ανησυχίες και τα οράματα των Ελλήνων πολιτών (που, αλίμονο, η ευημερία αυτού του λαού είναι, εξορισμού, ο προσανατολισμός της) ενώ την ίδια στιγμή δηλώνει πρόθυμη (πάντα είναι πρόθυμη) να εξυπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα, που δεν είναι άλλα απ' τα κελεύσματα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας...
Χρειάζεται, αλήθεια, να πούμε και το αυτονόητο; Κανονικά δε χρειάζεται αλλά εδώ που φτάσαμε ας το πούμε. Όλοι αυτοί οι περιορισμοί κι οι απαγορεύσεις καταληκτικά συντηρούν τις κυβερνήσεις που επιβάλλουν τα μέτρα αυτά. Κανένας δε θέλει να συναθροιστεί, κανένας δε σκοπεύει να συνεργαστεί για ν' αντιδράσει, όλοι είναι μουδιασμένοι, όλοι φοβούνται την υγεία τους. Να γιατί μπαίνει ως πρόσχημα η υγεία. Γιατί είναι το πλέον σημαντικό κι ασφαλές κίνητρο αποδοχής των περιορισμών και, μάλιστα, αδιαμαρτύρητα...
Αρκετά, όμως, ως εδώ... Δε θέλω να συνεχίσω γιατί πληγώνομαι... και δυστυχώς, για άλλη μια φορά γράφτηκαν πολλά. Πρόσθεσα κι εγώ ένα ασήμαντο κείμενο στα τόσα που κυκλοφορούν (σημαντικά και όχι). Το θέμα όμως δεν είναι να γράφουμε, μόνο, και να μένουμε εκεί γιατί δεν έχει νόημα! Έτσι, κουραζόμαστε όλοι!... Κάποτε θα πρέπει να εκκινήσουμε μια προσπάθεια που να έχει ευγενείς και θετικούς στόχους! Ναι, να μπούμε σε μια σήραγγα, σε μια ατραπό με ότι αρνητικό συνεπάγεται αυτό αλλά να δούμε επιτέλους κάποιο φως στο τέλος! Και στο μεταξύ, ν' αποτινάξουμε από πάνω μας όλ' αυτά τ' ανθελληνικά αποβράσματα που επιμένουν να διαχειρίζονται τις τύχες μας! Αλίμονο, δεν είναι ταπεινωτικό να ενθρονίζουμε τυχάρπαστα ανθρωποειδή σε κυβερνητικούς θώκους; Έλεος, υπάρχουν κι οι πολιτικοί κάδοι, ας δώσουμε στους κάδους αυτούς ένα λόγο ύπαρξης, ας τους δικαιώσουμε! Για το δικό μας καλό και συνάμα της πατρίδας μας!... Σα λαός, προχωράμε ολοταχώς στην καταστροφή, δεν έχουμε πολλά χρονικά περιθώρια... Δε μπορούμε άλλο να κωφεύουμε και να εθελοτυφλούμε!... Και θα κλείσω μ' αυτό (ως ακραιφνής απαισιόδοξος): Δε λέω, υπάρχει και το τέλος... υπάρχει, άλλωστε, και το βιολογικό τέλος για τον καθένα από μας. Ακόμα όμως κι αν είναι να συμβεί αυτή η κατάληξη για τη χώρα μας, τουλάχιστον, να μη φέρει εκ των προτέρων και τη δική μας υπογραφή!... Είναι ότι πιο ατιμωτικό!... Συγκυρία που απεύχομαι!... Ελπίζω, όλοι!...
Διάττων Αβρός
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου